سیدحسین مرعشی در گفت‌وگوی تصویری با رسانه تجریش‌آنلاین درباره افزایش قیمت دلار پس از انقلاب گفت: باید از الگوهای تحلیلی قدیمی خارج شد؛ نه دلار هفت تومانی ارزش است و نه دلار ۵۰هزار تومانی ضدارزش. دلار هفت تومانی که با فروش دلارهای نفتی اتفاق می‌افتاد، جز واردات همه اقتصاد ایران را از بین می‌برد و به خصوص تولید با هدف صادرات با این قیمت دلار غیراقتصادی می‌کرد. اساسا یکی از دعواهای چین و آمریکا بر سر پایین نگه داشتن مصنوعی ارزش یوآن چین است. نتیجه این سیاست است که بالانس تجاری بین این دو کشور، ۴۵۰میلیارد دلار به نفع چین است. یا در ژاپن پس از جنگ جهانی دوم، این ارزش پایین ین بود که موجب شد کالاهای حتی بنجل ژاپنی در جهان خریدار پیدا کند و کشور ساخته شود و از نرخ برابری چند هزار ین در برابر هر دلار به ۱۰۰ ین در برابر هر دلار برسند. 
وی با بیان اینکه امروز یک اقتصاد را با تولید ناخالص ملی می‌سنجند، ادامه داد: نباید مثل قدیمی‌ها قیمت اجناس را در دوره ‌های مختلف مقایسه کرد. سرانه مصرف در تعیین رفاه مردم اهمیت بیشتری دارد. بر این اساس ما نتوانسته‌ایم رفاه مردم را پس از انقلاب تامین کنیم. به ویژه در مقایسه با همسایگانی چون ترکیه یا کشورهای حوزه خلیج فارس پایین‌تریم. 
دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران در تحلیل نظام اقتصادی ایده‌آل اظهار کرد: در جهان امروز نه اقتصاد صد درصد سوسیالیستی داریم، نه اقتصاد کاپیتالیستی خالص. نظام‌های اقتصادی امروز دنیا ترکیبی هستند. در کاپیتالیست‌ترین کشورها هم حداقل دستمزد یا بیمه برای کارگران وجود دارد. از آن طرف می‌بینیم که در چین کمونیست، آزادی‌های اقتصادی تامین شده است. پس نظام‌های اقتصادی دنیا ترکیبی هستند. نمونه کامل این نظام‌های ترکیبی، کشورهای اسکاندیناوی هستند که در آن هم حقوق مردم تضمین شده است و هم آزادی عمل بخش خصوصی. 
وی در بخش دیگری از سخنان خود مشکل ایران را جهل دانست و ادامه داد: از آدم‌های جاهل چه کاری بر می‌آید؟ متاسفانه نه کار را بلدیم، نه حاضریم از مشاورهای کاربلد بهره ببریم و نه حتی از علم بهره می‌بریم. هر روز صبح یک نفر یک سخنرانی می‌کند، یک جا را خراب می‌کند و ۱۰ نفر آدم عاقل باید به دنبال حل آن باشند. مشکل ایران درون خودش است. حتی مشکل ایران قانون هم نیست چون نوشتن قانون هم در دست جاهل‌هاست. 
به گفته مرعشی، کشور نیاز به یک تجدید ساختار مجدد دارد. ما باید یک بار دیگر برگردیم به جایی که علم را باور کنیم، تجربه بشر را بپذیریم، فن را باور کنیم و کار را به اهلش بسپریم. 
وی افزود: این نمی‌شود که مثلا یکی را به اعتبار اینکه سه دوره نماینده مجلس بوده، رئیس شستا بگذارند یا یک فارغ‌التحصیل کشاورزی وزیر دفاع شود. آن یکی نظامی است اما در وزارت راه و شهرسازی قرار می‌گیرد. تا زمانی که این آشفتگی و ندانم‌کاری و جهل بر سیستم‌های اجرایی و تقنینی حاکم باشد، تا زمانی که مداخلات سیاست در همه شئون کشور جاری باشد به طوری‌که افراد حتی در نظام پزشکی و معاونت‌های تخصصی وزارت بهداشت هم با دلایل سیاسی جابجا شوند، تا زمانی که پست‌های سیاسی و فنی تفکیک نشود و هر کدام تابع منطق خود نباشند، کشور در مسیر درست نمی‌افتد. 
دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران با بیان اینکه وضعیت ایران خیلی آشفته است و اصلا حال ایران خوب نیست، راه حل خروج از این شرایط را بازگشت به عقل عنوان کرد و گفت: ایرانی‌ها بیش از اندازه به احساساتشان تکیه می‌کنند. ایرانی‌ها باید بپذیرند که نمی‌شود هر ادعایی را باور کرد. تا زمانی که چنین ادعاها و چنین شجاعت‌هایی در طرح و باور ادعاهای بزرگ وجود دارد، کار مملکت درست نمی‌شود. 
وی اضافه کرد: اینکه علمایی که در حوزه فقه کار کرده‌اند را می‌گذارند رئیس قوه قضاییه اشتباه است. چون این آدم به یک پرونده تا حالا رسیدگی نکرده است. شما می‌بینید که آقای اژه‌ای نسبت به همه روسای دیگر قوه قضائیه مسلط‌‌تر است به خاطر اینکه از پایین به بالا آمده و کار را یاد گرفته است. 
مرعشی در پاسخ به پرسشی درباره مدل‌های توسعه تاکید کرد: توسعه ابعاد مختلفی دارد و نخستین بعد آن رشد اقتصادی است. مادامی که به رشد اقتصادی دست پیدا نکنید نمی‌توانید به سایر ابعاد آن بپردازید. ما هنوز رشد اقتصادی را تجربه نکرده‌ایم و طبیعتا به ابعاد دیگر توسعه هم نرسیدیم. 
وی درباره ملزومات رشد اقتصادی هم گفت: فعلا اقتصاد ایران یک اقتصاد منبع‌محور است. یعنی اگر نفت و گاز را از اقتصاد ایران بگیریم، چیز قابل ارائه دیگری نداریم. مثلا در حوزه کشاورزی، ما از دهه ۳۰ تا به امروز نیمی از نیازمان را وارد کرده‌ایم. حالا ممکن است یک کالای خاص را با خرید تضمینی به قیمت بالا بتوانیم تامین کنیم، اما همین امر باعث کمبود دیگر محصولات می‌شود. کشور امروز ۶۰ میلیارد دلار در سال به محصولات کشاورزی نیاز دارد که تنها ۲۰ میلیارد آن را خود تولید می‌کند. 
به گفته مرعشی، وقتی نفت و گاز منابع اصلی کشور هستند، باید با قدرت به دنبال رفع تحریم و بازگشت به بازارهای جهانی این حوزه باشیم. امروز سه کشور آمریکا، روسیه و عربستان هر کدام بین ۱۰ونیم تا ۱۱ میلیون بشکه تولید دارند و این رقم برای ما اگر بازارش وجود داشته باشد، ۳.۲ تا ۳.۳ میلیون بشکه است. این در حالی است که روسیه ۵ درصد منابع شناخته‌شده دنیا را دارد و ایران ۲۰ درصد! ما باید حداقل به ۷میلیون بشکه در روز برسیم و مهمتر از آن اینکه درآمد آن نباید هزینه دیوان‌سالاری سیری‌ناپذیر کشور شود. بلکه باید به سمت توسعه زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های صنعتی کشور برود. البته متاسفانه به خاطر تحریم‌ها نه به تکنولوژی، نه سرمایه‌گذاری و نه بازار نفت دسترسی داریم. 
دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران در پاسخ به پرسشی درباره صنعت هسته‌ای کشور اظهار کرد: از دوره پهلوی، صنعت هسته‌ای در دکترین دفاعی ایران جایگاه داشته است. حرف این است که ایران کشوری است تنها که در سده‌های گذشته مورد هجوم همسایگان بوده است. در این شرایط صنعت هسته‌ای نه به عنوان انرژی بلکه به عنوان امکانی که اگر لازم شد، بتواند به سمت ساخت بمب برود، اهمیت پیدا می‌کند. این تئوری هم در نظام پیشین و هم در نظام کنونی طرفداران پروپاقرصی دارد. البته الان نیازی نداریم و رهبری هم صراحتا مخالفت کردند. بر همین اساس هم بود که نیروگاه بوشهر هیچگاه زیر نظر وزارت نیرو نبوده است و در همان نظام سابق هم سازمان انرژی اتمی تاسیس شد. 
وی با اشاره به اینکه مشکل اصلی در ایران این است که برای پروسه‌هایمان زمان تعیین نمی‌کنیم، اضافه کرد: همان‌طور که در گروگان‌گیری در سفارت آمریکا مسئله طول کشید یا در جنگ نتوانستیم طی همان سال‌های اولیه تکلیفمان را روشن کنیم اینجا هم دچار همین مسئله هستیم. بالاخره برای پروژه هسته‌ای باید زمانی را مشخص می‌کردیم که مثلا ظرف سه سال کار را با دنیا می‌بستیم. نگه داشتن کشور در شرایط بحران برای یک دوره طولانی به کشور خیلی لطمه زده است. 
مرعشی درباره دور جدید فعالیت‌های حزب کارگزاران سازندگی ایران خاطرنشان کرد: تمام امید حزب این است که روزی بتواند ایران را در مسیر توسعه قرار دهد. ما هدفی مهمتر از توسعه کشور نمی‌شناسیم و متاسفانه خیلی از آن فاصله گرفته‌ایم. این البته از عهده یک حزب برنمی‌آید و باید تبدیل به یک فرهنگ و یک خواسته ملی شود. ما امیدواریم بتوانیم ضرورت و اولویت آن را به جامعه منتقل کنیم که یک مطالبه ملی حول محور توسعه شکل بگیرد. 
وی درباره آینده ایران هم گفت: ظرفیت‌هایی در کشور وجود دارد که این امکان را می‌دهد که انتخابات ۱۴۰۴، آغازی بر ریل‌گذاری صحیح و بهبودی در کشور باشد. این ظرفیت همیشه بوده است اما مشکل آنجایی است که با خواسته‌های حداکثری‌مان وارد میدان سیاست شده‌ایم. ما باید بر اساس خواسته‌های حداقلی یک تفاهم ملی را ایجاد کنیم مثلا اگر در سیاست داخلی نمی‌توانیم اجماع کنیم، در اقتصاد توافق کنیم. 
دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران در پایان ابراز امیدواری کرد که در انتخابات ۱۴۰۴ بر اساس حداقل‌ها تفاهمی طراحی کند تا با یک انتخابات سازنده علی‌رغم همه رنجش‌های قابل درک مردم، دوباره نشاط سیاسی به جامعه برگردد.